Ντράκμαν, Χόλγκερ Χένρικ Χέρολντ

(Holger Henrik HerholdtDrachmann, Κοπεγχάγη 1846 – Χόρνμπερκ 1908). Δανός ποιητής, πεζογράφος και θεατρικός συγγραφέας. Αφιερώθηκε αποκλειστικά στη λογοτεχνία και άφησε μεγάλη θεατρική και αφηγηματική παραγωγή: ποιητικές συλλογές (Ποιήματα, 1872· Βιβλίο των Ωδών 1889 κλπ.), μυθιστορήματα (Παύλος και Βιργινία, 1879)· (Η κόρη του νερού, 1882), διηγήματα. Το θέατρό του είναι ουσιαστικά λυρικό καθώς ο λόγος, με την έννοια του ήχου, υπερισχύει πάνω στη δυναμική της δράσης και στην απόδοση των χαρακτήρων των προσώπων του έργου. Δεμένος από πνευματική καλλιέργεια και ευαισθησία με τον ρομαντισμό, ο Ν. αναπτύσσει στα έργα του ένα και μόνο θέμα: η αλήθεια του έρωτα δεν βρίσκεται στην ευτυχία που έχει πραγματοποιηθεί, αλλά στην επιθυμία να τη φτάσουμε και στη νοσταλγική λύπη όταν την έχουμε χάσει. Από τα αξιολογότερα θεατρικά του έργα είναι: Άνθρωποι του Στράνμπι (1883), η τραγωδία Αλκιβιάδης (1885), Χίλιες και μια νύχτες (1889), Αναγέννηση (1894), Μεσαίωνας (1895).